بررسی هویت ایرانی در دوره غزنویان

در سراسر تاریخ ایران ، این سرزمین بارها مورد تاخت و تاز اقوام گوناگون قرارگرفت ، اقوامی که خواهان این نیز بودند که فرهنگ و روح ایرانی را تحت الشعاع خود قرار دهند . اما این سرزمین در پس تمامی این دست از رویدادهای خویش همواره به نگهداشت آنچه که او را زنده می نمود تلاش نمود . یکی از این اقوام که توانست با ورود ونفوذ و سپس تصرف ایران، به حاکمیت ایران از اواخر قرن چهارم دست یابد قوم ترک بود، که به مانند دیگر فاتحان سعی بر ، غلبه به وارثان این سرزمین داشت ،آغاز ورود این عنصر از قدرت یابی البتکین و جانشین او سبکتکین و سلطان محمود و سلطان مسعود است . سلاطینی که با آن نگاه ویژه خود به دستگاه خلافت عباسی و پیروی از مذهب سنت در رویاروی با قرامطه و تشیع به فرمانروای در بستر ایران زمین با سخت گیریهایی خودکامه خود پرداختند ، و گرچه از سنت های ایرانی در شیوه های حکومت داری خوداستفاده کردند ، ایران تجلی یافته در نوزایی فرهنگی سامانیان را تحت الشعاع خود قرار دادند و شرایط سختی رابرایش پدید آوردند ، که منجربه واکنش های گو نا گون در هر کدام از عناصر ویژه خود شد . این پژوهش در شناخت این زمان به بررسی هویت ایرانی این عناصر که، شامل زبان و ادبیات فارسی ، جشن هاو آیین ها ، دانشمندان و نخبگان ، فره ایزدی ، آگاهی های تاریخی و اساطیر ، دیوانسالاری ، و مذهب است ،می پردازد. و این گونه به هدف خود در شناخت این عناصر و نقش آنان در چگونگی هویت ایرانی زمان غزنویان می رسد. از مهم ترین دستاوردهای این پژوهش برای پژوهندگان این زمان، آشنا شدن با سهم بالای زبان و ادبیات فارسیدر نگهداشت هویت ایرانی این دوره ، و نقش وزیران ایرانی در گسترش مطالعات ملی و باسازی هویت ایرانیمی باشد. و نیز در این پژوهش با شناخت کنش متقابل دو عنصر ایرانی و ترک چگونگی جهان ایرانی این دوران را در برخورد این دو عنصر با یکدیگر بهتر به ادرک در آمده است. این پژوهش کاری است با ماهیت توصیفی و تحلیلی ، که با گرد آوری مطالب مربوطه به وسیله فیش از کتب مربوط، به انجام رسیده است.